De Imagerie

NL - In 'Van ver staat het stil' vertaalt Eva van Tongeren een maandenlange briefwisseling tussen de veroordeelde en opgesloten pedofiel Thomas en zichzelf naar een audiovisuele monoloog. De correspondentie dwingt hen om hun gedachten aan te passen aan het ritme van elkaars brieven. Zijn verbeelding brengt haar naar woestijnen waar ze western films opnemen, langs de grootste bomen ter wereld, tot de drukke straten van Los Angeles. Ze stuurt hem fragmenten van herinneringen die nooit de zijne zullen zijn.

EN - In 'Still from afar' Eva van Tongeren translates a months-long correspondence between the convicted and incarcerated pedophile Thomas and herself into an audiovisual monologue. The correspondence forces them to adjust their thoughts to the rhythm of each other's letters. His imagination takes her to deserts where westerns are recorded, along the largest trees in the world, to the busy streets of Los Angeles. She send him fragments of memories that will never be his.

NL - Eva van Tongeren en Thomas geven zich op voor een project waarbij gedetineerden en niet-gedetineerden brieven schrijven met elkaar. Door hun gemeenschappelijke interesse in film worden ze aan elkaar gekoppeld. De eerste brief van Thomas is bepalend voor de rest van hun contact. Hij wil dat ze meteen weet waarvoor hij vastzit. Hij is een veroordeelde pedofiel. Hij heeft ervaren dat mensen alle contact met hem verbreken wanneer hij eerlijk vertelt over zijn misdaad en zijn gevoelens voor jonge meisjes. Ondanks alle afwijzingen blijft hij schrijven, op zoek naar een contact met iemand buiten de gevangenis.

Zijn interesse in haar werk als filmmaker en haar interesse in zijn leefwereld zijn de kiem van ‘Van ver staat het stil’. Door de afstand en de tijd die inherent zijn aan het uitwisselen van brieven, ontstaat er een veilige omgeving waarbinnen openheid een kans krijgt. Ze krijgen tijd om na te denken. Ze worden gedwongen om hun gedachten aan te passen aan het ritme van elkaars brieven.

In 'Van ver staat het stil' vertaalt Eva van Tongeren de maandenlange dialoog tussen Thomas en zichzelf naar een audiovisuele monoloog.

"We schrijven over een wederzijdse verbeelding, over verwachtingen en dromen en over mijn onveranderlijk onbegrip over zijn misdaad. De kleine sensitieve details die hij beschrijft zoals het geluid van de sleutels van de chefs of hoe mensen die net van buiten komen ruiken, maken mij nieuwsgierig naar zijn gedachten. We zijn beiden op zoek naar een connectie.

Thomas vraagt mij om foto’s te maken van de dingen die hij mist, zodat hij eventjes kan wegdromen, zodat hij zich even kan verplaatsen, even weg zijn van zichzelf. Naast de gevraagde foto’s van een strand, de zee en tropische vissen in een aquarium, stuur ik hem foto’s van dingen ik mooi vind, die mij ontroeren.

Zijn verbeelding brengt mij naar woestijnen waar ze western films opnemen, langs de grootste bomen ter wereld, tot de drukke straten van Los Angeles. Ik stuur hem fragmenten van herinneringen die nooit de zijne zullen zijn.”

EN - Eva van Tongeren and Thomas sign up for a project where detainees and non-detainees write letters to each other. They are partnered up with each other because of their common interest in film. Thomas' first letter is decisive for the rest of their contact. He wants her to know why he has been detained from the start. He is a convicted pedophile. He has experienced people breaking all contact with him when he tells them honestly about his crime and his feelings for young girls. Despite these rejections, he continues to write, searching for contact with someone outside the prison.

His interest in her work as a filmmaker and her interest in his world plant a seed for ‘Still from afar'. Due to the distance and time that are inherent to the exchange of letters, a safe environment is created within which openness has a chance: they have the time to think. They are forced to adjust their thoughts to the rhythm of each other's letters.

In 'Still from afar', Eva van Tongeren translates a months-long dialogue between Thomas and herself into an audiovisual monologue. "We write about a mutual imagination, about expectations and dreams and about my unchanging incomprehension of his crime. The small sensitive details that he describes, like the sound of the wardens' keys or the smell of people who have just come from outside, make me curious about his thoughts. We are both looking for a connection.

Thomas asks me to photograph the things he misses, so he can drift away for a while, so he can remove himself, get away from himself for a moment. Besides the requested photographs of a beach, the sea and tropical fish in an aquarium, I send him images of things I I think are beautiful, that move me. His imagination takes me to deserts where westerns are recorded, to the largest trees in the world, to the busy streets of Los Angeles. I send him fragments of memories that will never be his."

Productie: De Imagerie & Animal Tank

Met steun van het VAF.

Eva van Tongeren contacteren

Director: Eva van Tongeren
Image: Cedric Vankerckhoven
Sound: Kwinten Van Laethem
Sound Design: Els Viaene
Sound Mixing: Ruben Nachtergaele
Editing: Febe Simoens
Color Grading: Veerle Zeilmakers
Graphics: Garage64
Advice: Evgenia Brendes, Robbrecht Desmet & Laurent Van Lancker