FOOD by Otark 19h00 - FILM 20h30
NL
Katrijn Geeraert & Lisa Matthys - Play! (2017, 19’)
‘Play!’ is een poëtische ode aan het vrije spel van kinderen. Het werk toont spelende kinderen in drie verschillende zones: ruraal (IJsland), stedelijk (Brussel) en conflict (Palestina). Als trilogie onderzoekt het werk hoe kinderen de ruimte die ze hebben en alles wat ze erin kunnen vinden gebruiken. Van de weidse natuur over een dichtbevolkte stadswijk tot een 'tijdelijk' vluchtelingenkamp. Hoe nemen de kinderen deze plekken over met hun spel? Fungeert het spel als spiegel van hun dagelijkse realiteit? ‘Play!’ is niet alleen een hommage maar ook een pleidooi voor meer vrij spel in onze overgestructureerde samenleving.
Katrijn Geeraert & Lisa Matthys over Ten (2002, 94’) door Abbas Kiarostami
“‘Ten’ was een van de eerste werken die ons toonde dat films geen klassieke vorm moeten aannemen om van begin tot eind te boeien. Kiarostami slaagt erin je, met een eenvoudige blik op het dagelijks leven, te raken. Zowel in je hoofd, als in je hart.
Je stapt de auto, en daarmee ook het leven van een Iraanse vrouw, binnen. Wanneer je daar anderhalf uur later weer uitkomt, heb je zoveel gezien en beleefd van wat het leven is: ontroering, verontwaardiging, schoonheid, lelijkheid, verdriet, compassie, humor, ... Indrukken die blijven nazinderen, de simpele opzet verhult een veelheid aan lagen die soms pas later doordringen. Heerlijke cinema die ons zin gaf om zelf films te maken.”
EN
Katrijn Geeraert & Lisa Matthys - Play! (2017, 19’)
‘Play!’ is a poetic ode to the free play of children. The work shows children playing freely in three different areas: a rural (Iceland), urban (Brussels) and conflict zone (Palestine). As a triptych this work investigates how children use the space they have and everything that is in it. From wide open nature over a densely populated neighbourhood to a 'temporary' refugee camp: how do they take over these places with their games? Could their games represent their daily reality? ‘Play!’ is not only a homage but also a plea for more free play in our over structured society.
Katrijn Geeraert & Lisa Matthys on Ten (2002, 94’) by Abbas Kiarostami
“'Ten' was one of the first works that showed us that films don't need a classic form to keep one's attention from beginning to end. With a simple view on daily life Kiarostami succeeds in touching your heart and mind. You get into a car and by that, you go into the life of an Iranian woman, and when you get out of it one and a half hours later, you’ve seen and experienced so much of what life is: emotion, indignation, beauty, ugliness, sadness, compassion, humour, … Impressions that stick with you because the basic setup of the film hides multiple layers that you often make sense of later on. Fantastic cinema that made us want to make films ourselves.”